Engelli bir çocuğa sahip Japon yazar Kenzaburo Oe’nin 1994 Nobel Edebiyat Ödüllü kitabı.
Hepimizin hayalinde gitmek, görmek, keşfetmek istediği yerler vardır. Hayallerimize ulaşamayınca hırçınlaşabilir, hırslarımızın kurbanı olabiliriz. Çünkü bu hayaller geleceğe dair yaşama umududur aslında.
Kitabın kahramanı Bird, sıkıldığı hayatından, toplumdan kaçış planı olan bir gün Afrika’ya gitme hayali ile ne zaman boşluğa düşse Afrika haritası ve Afrikalı yazarın romanı ile tekrar hayata tutunuyor.
Bir çocuk dünyaya geliyor. Beyin fıtığı olduğu düşünülen bir engelle doğuyor Bird’ün çocuğu. Afrika hayalleri, doğan bebeğe karşı duyulan öfke, yaşamının alt üst olması, alkole sığınmak, ihmal ettiği karısı ile yüzleşememek, başka bir kadına sığınmak, kaçmak, bebeği ölsün diye beklemek ve tekrar Afrika hayalleri. İç hesaplaşmalar…
Gerçekten oldukça yoğun bir kitap. Ben pandemi sürecinde okuduğum için de ayrı etkilenmiş olabilirim. Hatta kitabı okurken bir anne olarak zaman zaman Bird’e kızmadım desem yalan olur. Kitabı okuyup bitirdikten sonra biraz yazarı araştırayım dedim.
Yazarın 1963 yılında bedensel ve zihinsel engelli bir oğlu olduğunu, 1964 yılında da bu kitabı yazdığını öğrendim. Yazar ve eşi de ilk başlarda bebeklerinin yaşamasını istememişler, reddetmişler ama bu his sonrasında yerini, kendilerini oğullarına adadıkları bir hayata bırakmış. Oğulları şimdilerde Japonya’nın önemli bestecilerindenmiş. Bunları öğrendiğimde bir kere daha etkilendim kitaptan.
Duygu fırtınaları ile etkileyici bir kitap, öneririm.
Keyifli okumalar…
01.09.2020
