Bugün nerden aklıma geldiyse, Mirkelam’ın hatıralar şarkısı dilime takıldı.
Geçip giden zamanları bir yerlerde bulsam, sonra üzülsem, üzüldüğüme üzülsem.. diye devam ediyor sözler.
Kendi kendime şarkıyı mırıldanırken, akıp giden zaman mı yoksa hayat mı diye düşündüm. Tabi ki hayat!!!
Belki de bize en adaletli verilen şey olan zaman. Hepimiz için bir gün 24 saat, hepimiz için bir hafta 7 gün. Bu 24 saati, bir haftayı nasıl yaşadığımız ise, aramızdaki farkları oluşturan.
Zamanın geçtiğini sanırken, geçenin, arkada bırakılanın, aslında
hayatlarımız olduğunu unutmadan yaşamak gerekmez mi?
Bu ana gelene kadar, iyi kötü ne yaşadıysak yaşayalım, hala bizi mutsuz eden
şeyleri değiştirebilmek için bugüne ve yarına sahibiz.
Öyleyse, bir silkelenip, kendi değerlerimizle, hayallerimize, hedeflerimize ulaşıp
mutlu olmak için zamanımızı iyi değerlendirmek en doğrusu sanırım.
Kaldı ki; her geçen zamanla aslında daha avantajlı hale geliyoruz. Yaşanmışlıklardan elde edilen tecrübelerimiz, maddi/manevi birikimlerimiz var. En önemlisi, biriktirdiğimiz insanlar var. Daha ne olsun…
O zaman, geçmişten sadece edindiğimiz tecrübeleri yanımıza alıp, bizi ne mutlu edecekse ona zamanımızı harcayalım derim.
02.01.2018
