Bu kitap özelinde bir farklılık yapıp kitaptan birkaç alıntı ile başlamak istiyorum.
“Zekân geliştikçe, sorunların da o ölçüde artacak, Charlie,”
“Ama ben ruhsuz bir varlık değilim,” diye çıkıştım. “Ben bir insanım.”
“Sevgisiz bir zekâ, kısa sürede zihinsel ya da moral çöküşüne, nevroza ya da psikoza neden olur. Ve şunu söylüyorum ki, akıl kendi içine dalarken ve karışırken, insan ilişkilerini dışlayan bir biçimde bencil davranırsa, bunun sonu şiddet ve acı olur.”
Bugüne kadar yirmi yedi dilde otuz ülkede yayımlanan beş milyon adetten fazla satan, prestijli Hugo ve Nebula ödüllerini kazanan Daniel Keyes’in bu kitabı, niye bu yaşıma kadar okumamışım diye düşündüm. Üstelik bu düşünce, kitabın daha ilk sayfalarında uyandı ben de.
Üç yüz yirmi beş sayfada, moronluktan dahiliğe, dahilikten tekrar moronluğa geçişin hikâyesini okurken “İnsan aptalken mi mutludur, dahi ve yalnız olduğunda mı?” sorusunun cevabını vermeye çalışırken bulabilirsiniz kendinizi.
Okumaya başladığınızda elinizden bırakamayacağınız, farklı ve etkileyici üslubu, anlatımı ile Algernon’a Çiçekleri okuma listenize almanızı kesinlikle öneririm.
Şimdiden keyifli okumalar…
15.04.2021
